Τι γνωρίζουμε για το ψωμί μας, τις φυσικές τροφές και τα -εξ αυτών- φάρμακά μας;

Λέγεται και γράφεται ότι ο μεγάλος και φιλόμουσος Βασιλιάς της μίας αρχαίας Μακεδονίας Αρχέλαος (413-399 π.Χ) είχε καλέσει στην περίλαμπρη νέα πρωτεύουσά του Πέλλα (αντί των μέχρι τότε Αιγών) όλους τους διαπρεπείς Πνευματικούς και Καλλιτέχνες του κόσμου, που τους επιχορηγούσε και τους τιμούσε πλουσιοπάροχα.

Του έλειπε όμως ο σοφότερος των μέχρι τότε σοφών Σωκράτης της Αθήνας και τον προσκάλεσε ιδιαιτέρως και αυτόν για να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του εδώ στην Πέλλα άνετα, πλούσια και με όλα τα αγαθά που επιθυμεί κάθε άνθρωπος.

Και λέγεται ότι ο σοφός Σωκράτης αρνήθηκε να μετοικήσει από την Αθήνα στην ολόλαμπρη τότε Πέλλα με την εξής αιτιολογία:
«Προτιμώ να ζω με Άλφιτα και νερό του τόπου μου. Αυτά μου αρκούν για να ζήσω εδώ το υπόλοιπο της ζωής μου».
Τι ήταν λοιπόν τα Άλφιτα των αρχαιοελλήνων και γιατί δεν τα διδαχθήκαμε για να τα κάνουμε τροφή μας και να ζούμε μόνον από αυτά και από το νερό της τοπικής πηγής μας, όπως λέγεται ότι τα δίδαξε αυτά ο σοφότερος των σοφών;
Αν ρωτήσετε τους σημερινούς «σοφούς και παντογνώστες», ιδίως τους Διατροφολόγους, Βιομηχανολόγους, Φαρμακολόγους, Κλιματολόγους, Ζωολόγους και λοιπούς Εμπορολόγους, για το τι ακριβώς ήταν τα Άλφιτα του Σωκράτη και γιατί δεν είναι τώρα, μπορούν άραγε να απαντήσουν και κυρίως να μας πείσουν ότι ήταν ο καθημερινός «άρτος ο επιούσιος» και δηλαδή το τότε ψωμί-ψωμάκι;

Γιατί όμως δεν είναι τώρα και κυρίως γιατί δεν διδαχθήκαμε τίποτε για την διατροφή αυτή;
Μία καλή απάντηση στα ερωτήματα αυτά μπορεί να είναι η επίσης καλοκρυμμένη και αδίδακτη συμβουλή του πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη, που είπε και διαλάλησε ότι «η τροφή σου είναι και το φάρμακό σου»!

Μήπως και αυτός, πρώτα και πάνω από κάθε άλλη τροφή, εννοούσε τα Άλφιτα;
Εμείς και ως μη «Ειδικοί, Επιστήμονες και Παντογνώστες», γνωρίζουμε ποια και τι ήταν τα Άλφιτα των αρχαιοελλήνων και σας τα παρουσιάζουμε αμέσως:
«Τα από νέας κριθής άλευρα», λέγει και γράφει το Ελληνόγλωσσο λεξικό Σουΐδα, που γράφηκε στην Κωνσταντινούπολη τον 9 ο μ.Χ αιώνα, αλλά μέχρι σήμερα αποκρύβεται η αδιάψευστη Αλήθεια αυτή.
Αυτά λοιπόν ήταν τα Άλφιτα, δηλαδή τροφή από αλεύρι νέου κριθαριού.
Γιατί όμως δεν είναι σήμερα;
Εμείς λέγουμε «λόγω άγνοιας και εμπορίου της άγνοιας».
Εσείς μπορείτε να συμβουλευθείτε τους «Ειδικούς» και να μελετήσετε τόνους γραφών και συγγραμμάτων.
Ελπίζουμε να καταλήξετε στα δικά μας συμπεράσματα και για την δική σας υγεία και ευζωία, δια του κριθαρένιου ψωμιού σας! Αν είναι από δίκοκκο (ζέα) ακόμη καλύτερα, επειδή είναι και αυτό «ντυμένο».
Διαβάστε και τα επόμενα για την καλή γνώση και επιλογή του ψωμιού σας, ώστε να μάθετε και ποια από τα σιτηρά γενικά είναι από την φύση τους «ντυμένα» και άρα προστατευμένα και ποια είναι «γυμνά».